به یــــــ ــــاد دارم َ ش
شـب بـــود
آسمـــ ـان تاریکـــــــــــــــــــــــــــــ
ستــــاره ها خامـــوش
مــ ــاه نیمــــــــــه
مهتــاب غــرق در عشــــــــــــق بـازی
و دسـت ها به قصــد ِ استجـــابت ِ دعــا
رو به ســـوی ِ آسمـــانت تا بـی کـــران ها بـالا
چشـــم ها را بستـــم
مــــــرور کـردم گذشتــه ها را
رفتــن ها و برگشتـــن ها را
رهــــا کردم دو دلـــی ها را
شــک ها و تردیـــــد ها را
زیــر پـا گذاشتـــم قلـــب ِ زخمـــی ام را
نه مــن زلیخـــــا بــودم
و نه او یــوسُف
امـا بــی شکــــــــ اگـر ایـن عشــ ـــــق مقصـــدی داشـت
مـن از ایـــوب هـم صبــــور تَر بــودم
نشـــــــــــد
نخواستــــــی
اصـــرار نکــردم
تـــو که نخواهــی آسمــان هـم به زمیــن بیــاید
نمی شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود
غـــرق بـودم در نالـــــــــــه های ِ شبــــانه ام
که نـــازل کردی آغــــــ ـــــــــوشت را برایــم
اشـک ها چــون دانـــه های ِ از هــم گسستـــه ی ِتسبیــــح
از روی ِ گــــونه هایم سُــر خوردنـــد
آنجـا بـود که با تـــو عهـــــد بستــم
آنجـا بـود که قـــول دادی تنهــــایم مگــذاری
اینکـــــــــــ ...
روزها از آن شـب می گــذرد
و مـــ ــن...
ایمــــــــــــان آوردم به نخواستــن هایت
امـ ـــا هنـــوز حــال دلـــــ ـــم خــوب نیسـت
خدایــا تــو یــادت هسـت ؟!
به یــاد می آوری عهـــد بستــن مان را پــای آن عشـــق؟!
حــواست هسـت
لحظـــه هایم چقــدر دَرد می کننــد؟!
حــواست هسـت امــروز چه تنهــا و چه در جمـــع
هستــــم امــــ ــــا نیستـــم؟!
گویــی روحــــ ـــم دیگـر با مـن نیســت!
مـــــی رود آنجـا که می خواهــــد
جــایی آرام
بــــی صــدا
بــی هیاهـــــــــــــــــو
بـــی عطــر هیـچ خاطـــره ای که مشامــَش را تلــــخ کنـد
خدایــــــــا ؟!
حــواست هسـت به روزهــایم؟!
حــواست هسـت که نمی دانــم دَردم چیســت؟!
حــواست هسـت که لحظـه شمــاری می کنــم که بگذرنــد این روزهــای تلـخ ؟!
حــواست هسـت
دلــم شـــور می زنـد
برای ِ سکـــــــــــــــوت سَــــرد ِ آینــده
برای ِ کویــر ِ زرد ِ ایــن دل
که دیگر نه شقایقی در آن خواهد رویید
ـ
و نه آسمان َ ش آبی خواهد بود